Από την Αργυρούπολη της Μικράς Ασίας στον Πόντο, έφτασε ένα πρώτο κύμα προσφύγων το 1919 που αρχικά εγκαταστάθηκε στην Καλλιθέα και μετά στους Τράχωνες. Μετά από λίγα χρόνια ήρθε και το μεγάλο κύμα των ξεριζωμένων του 1922.
Δραστήριοι στον αθλητισμό οι Μικρασιάτες, ίδρυσαν στην περιοχή τον Άρη Αργυρούπολης με χρώματα κιτρινόμαυρα, που έπαιζε όπως και πολλές άλλες ομάδες εκείνων των χρόνων σαν ανεξάρτητο σωματείο έξω από επίσημες διοργανώσεις, δίνοντας φιλικά παιχνίδια και συμμετέχοντας σε τουρνουά.
Ακολούθησε το 1943 η δεύτερη προσφυγιά, μέσα σε τρεις μέρες, τόση προθεσμία έδωσαν οι κατακτητές. Η περιοχή βομβαρδίστηκε και ισοπεδώθηκε η πόλη. Το εικονικό αεροδρόμια που είχαν φτιάξει οι Γερμανοί στο Ελληνικό για να βομβαρδίζουν οι σύμμαχοι χωρίς να τους προξενούν απώλειες έπαιξε το ρόλο του, όπως και στα γειτονικά Σούρμενα.
Μεταπολεμικά ως Άρης Αργυρούπολης, επανήλθε και πάλι σαν ανεξάρτητη ομάδα και υπήρξαν φορές που βοηθήθηκε με την παροχή αθλητικού υλικού από τους Εγγλέζους.
Άρχισε και η διαμόρφωση των αγωνιστικών χώρων στους οποίους στεγάστηκε κατά καιρούς ο σύλλογος, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι με προσωπική εργασία κατοίκων της περιοχής έγινε η διαμόρφωση γηπέδου στο κτήμα Τσακρή. Η ομάδα έπαιξε σε γήπεδο που βρίσκονταν στο τέρμα Γερουλάνου, στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, αλλά και στη διαμόρφωση του σημερινού γηπέδου που στο παρακείμενο ρέμα, πέταγαν τα μπάζα του αεροδρομίου.
Υπήρξε και εδώ λαϊκή συμμετοχή στις εργασίες διαμόρφωσης του αγωνιστικού χώρου. Ο σημερινός πρόεδρος Γιώργος Ιωαννίδης θυμάται τον εαυτό του παιδάκι να ακολουθεί μαζί με άλλους και με ποτιστήρια τον οδοστρωτήρα και να ρίχνει νερό στο χώμα.
Η ομάδα από το 1950 έχει γίνει Αθλητικός Όμιλος Νέας Αργυρούπολης για να υπάρξει αλλαγή στη δεκαετία του ’80 και το Νέας Αργυρούπολης να γίνει Νέων Αργυρούπολης. Το 1960 μπαίνει στην ΕΠΣΑ και στις τοπικές της κατηγορίες.
Έχοντας διανύσει πολλά χρόνια στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο πρόλαβε και τις καλές του στιγμές, όταν η προσέλευση του κόσμου στα χωμάτινα γήπεδα, ήταν τέτοια που θα τη ζήλευαν και τα σημερινά επαγγελματικά σωματεία.
Το δέσιμο των κατοίκων της περιοχής με το σύλλογο φαίνεται ότι συχνά έδινε παιχνίδια με 3.000 και 4.000 θεατές σε μία πόλη 5.000 κατοίκων.
Όπως μας δήλωσε ο κ. Ιωαννίδης εκείνα τα χρόνια πήγαινε κόσμος να δει και τις προπονήσεις της ομάδας. Άλλες εποχές, άλλα είδη ψυχαγωγίας σε σχέση με το σήμερα, άλλο δέσιμο των τοπικών σωματείων με τους τόπους στους οποίους γεννήθηκαν.
Στη σημερινή εποχή ο ΑΟΝΑ έχει τμήματα ποδοσφαίρου, ανδρών και υποδομών, μπάσκετ, βόλεϊ, τζούντο, στίβο και πάνω από 1.000 αθλητές σε όλες αυτές τις δραστηριότητες.
Το διαπιστώσαμε άλλωστε όταν επισκεπτόμενοι το χώρο, είδαμε «συνωστισμό» δραστηριοτήτων και αθλουμένων ενήλικων και μη που συνοδεύονταν από τους γονείς τους. Ο ΑΟΝΑ έχει γαλανόλευκα χρώματα και σήμα το δισκοβόλο με ένα στεφάνι. Όπως μας δήλωσε ο σημερινός γενικός αρχηγός της ομάδας Κώστας Βάγιας που διετέλεσε και πρόεδρος του ΑΟΝΑ, ο σύλλογος σε συνεργασία με τον παλιό του αθλητή Μιχαήλ Πεσιρίδη έχει καταγράψει την ιστορία του συλλόγου και την έχει δημοσιεύσει σε σειρά, στα τεύχη της εφημερίδας που στο παρελθόν έβγαζε ο σύλλογος.
Σήμερα που οι έντυπες μορφές έχουν υποχωρήσει μπροστά στο διαδίκτυο, η ιστορική διαδρομή με πολλές λεπτομέρειες στο αγωνιστικό της σκέλος, βρίσκεται στην ιστοσελίδα του συλλόγου. Με βάση τα όσα είδαμε από την επίσκεψή μας στο σύλλογο, θα υπάρξει ανάγκη για συνεχή εμπλουτισμό της, αφού ο ΑΟΝΑ παραμένει δραστήριος και παραγωγικός.
Έρευνα: Νάσος Μπράτσος
Διαβάστε τα επόμενα Σάββατα
13/11/2021: Οι «παραποτάμιες» ομάδες στη Νέα Ιωνία του Μεσοπολέμου
20/11/2021: Αγροτικός Αστέρας: Από τον Κουκλουτζά της Σμύρνης στα γήπεδα της Θεσσαλονίκης
27/11/2021: Aπό την Πόλη έως τα Σφαγεία – 95 χρόνια Φωστήρας «ο φονέας των γιγάντων»
4/12/2021: Κύψελος Κορίνθου: Είμαστε περήφανοι για την προσφυγική μας ιδιότητα
11/12/2021: Aετός Ρίου 1928: Αθλητική στέγη για τους Μικρασιάτες πρόσφυγες
Σχετικά θέματα
Οι αθλητικές συγκροτήσεις των προσφύγων του 1918 και του 1922 – Ο Α.Σ. Σουρμένων
Οι αθλητικές συγκροτήσεις Αρμενίων και Μικρασιατών προσφύγων στο Δουργούτι του Μεσοπολέμου
Τα πρώτα αθλητικά βήματα των Μικρασιατών προσφύγων στη Ν. Ιωνία Αττικής (Α’ μέρος)
Τα πρώτα αθλητικά βήματα των Μικρασιατών προσφύγων στη Ν. Ιωνία Αττικής (B’ μέρος)
Τα πρώτα αθλητικά βήματα των Μικρασιατών προσφύγων στη Ν. Ιωνία Αττικής (Γ’ μέρος)
Α.Ε. Ελευθερούπολης 1929: Με Μικρασιατική ρίζα σε μια διαδρομή προσφοράς μέχρι σήμερα
Ψυχικό 1926: Όταν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες ίδρυσαν αθλητικό σωματείο
Οι πρώτες αθλητικές συγκροτήσεις των Μικρασιατών προσφύγων στο συνοικισμό του Κοπανά
Από το 1926 έως σήμερα: Προποντίδα Χαλκίδας η ομάδα των Μικρασιατών προσφύγων
A.Σ. Ποντίων 1928: «Θα εφτάμε Σύλλογον τεμέτερον»
«Ναύαρχος Βότσης»: Πολιτιστική και αθλητική δράση από το 1933 από Μικρασιάτες και Πόντιους πρόσφυγες
Αθλητική κυψέλη από το 1925: Το ert.gr στα γραφεία του Ολυμπιακού Πατρών
B.A.O.-1926: Δημιουργική διέξοδος για τους Μικρασιάτες πρόσφυγες στη Θεσσαλονίκη
Από το όρος του Mίμα έως τα Μέγαρα – Η Μικρασιατική από τις αλάνες του 1937 στα γήπεδα του 2018
ΑΕΚ Χαλκίδας: Η «Εφτάψυχη» ομάδα των προσφύγων και των κυνηγημένων
Ιωνικός Αστέρας Θήβας: Από τα Σώκια της Μ. Ασίας το 1908 στον προσφυγικό συνοικισμό της Θήβας
Ιωνικός Νέας Φιλαδέλφειας: To προσφυγικό σωματείο συνεχίζει την προσφορά του από το 1930
90 χρόνια ιστορίας για τον Ηρακλή Ελευσίνας – Οι Μικρασιάτες πρόσφυγες
Τριγλία Ραφήνας 1931: Η διαχρονική αθλητική και κοινωνική προσφορά των Μικρασιατών προσφύγων
Η αρχόντισσα της Πόλης στα γήπεδα της Αθήνας – Πέρα Κλουμπ με έτος ίδρυσης 1880
Aπό την Προσφυγική Ένωση Θεσσαλονίκης έως τον Μακεδονικό – 93 χρόνια ιστορίας
