Ήρεμος, ετοιμόλογος, με συγκροτημένη σκέψη αλλά και αρκετό χιούμορ είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την προσωπικότητα του Αλέξανδρου Δαβιλά. Η συζήτηση μαζί του είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσα και συνάμα διασκεδαστική ενώ η ευγένειά του καταφέρνει να σε κερδίσει από το πρώτο λεπτό.
Φέτος ο Αλέξανδρος, συμμετέχει στη σειρά του Alpha “Αγγελική” στην οποία υποδύεται τον Αποστόλη. Μιλώντας στο TLIFE, αποκαλύπτει ποιό είναι το κλίμα στα γυρίσματα, τι είναι αυτό που του λείπει από το θέατρο ενώ εκφράζει και τη δική του άποψη για τις καταγγελίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας τους τελευταίους μήνες.
Φέτος σε βλέπουμε να συμμετέχεις στην “Αγγελική”. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Αρχικά μου στείλανε ένα μήνυμα στο Instagram προκειμένου να περάσω από ένα casting. Έκανα 2 -3 δοκιμαστικά και έτσι με επιλέξανε για τη σειρά. Δοκιμάσαμε διάφορους ρόλους. Νομίζω όμως ότι από την αρχή προοριζόμουν για τον ρόλο του Αποστόλη. Ίσως και του Νικόλα.
Πως θα περιέγραφες τον Αποστόλη;
Ο Αποστόλης είναι ένα πολύ ειλικρινές παιδί. Δε φοβάται να μιλήσει. Λέει ακριβώς αυτό που σκέφτεται. Επίσης αν κάτι τον χαρακτηρίζει είναι η τεράστια αγάπη που τρέφει για την οικογένεια και τον αδερφό του.
Βρίσκεις κοινά στοιχεία στον Αλέξανδρο με τον Αποστόλη;
Την αγάπη για την οικογένεια και την αγάπη για τον αδερφό μου με τον οποίο είμαστε δίδυμοι οπότε η αγάπη πάει σε ένα άλλο επίπεδο. Επίσης, και εγώ αν θέλω να πω κάτι θα το πω χωρίς να το σκεφτώ πολύ.
Στη σειρά, ο Αποστόλης είναι πολύ δεμένος με τον αδερφό του. Η δική σου σχέση με τον αδερφό σου ποια είναι;
Το να έχεις δίδυμο αδερφό είναι πολύ περίεργο. Μεγαλώνεις με έναν άνθρωπο που σου μοιάζει στο 99%. Είναι πολύ περίεργο. Η σχέση που έχεις με τον δίδυμο αδερφό σου νομίζω είναι διαφορετική από το να έχεις έναν αδερφό μεγαλύτερο ή μικρότερο. Η σύνδεση που υπάρχει είναι σε άλλο επίπεδο, δε χρειάζεται να μιλήσεις.
Πώς είναι να συνεργάζεσαι με τόσο σπουδαίους ηθοποιούς;
Προσωπικά είμαι από αυτούς που τους αρέσει να βλέπουν και τις σκηνές των άλλων. Πηγαίνω τους βλέπω, τι κάνουν, πως κινούνται. Είναι για μένα σαν ένα μάθημα αυτή η διαδικασία. Έχω πάρα πολλές σκηνές με τη Μαρία Φιλίππου και τον Γιάννη Στεφόπουλο. Αυτοί οι άνθρωποι μου μαθαίνουν μικρά κόλπα που στο μέλλον θα μου φανούν πολύ χρήσιμα. Είναι κάτι μαγικό όλο αυτό. Δεν είναι απλό πράγμα να παίζεις με ανθρώπους όπως η Φιλαρέτη Κομνηνού και ο Γιώργος Χρυσοστόμου.
Τι είναι αυτό που σε ρωτάει πιο συχνά ο κόσμος για τη σειρά;
Ο κόσμος θέλει να μάθει περισσότερο τι θα γίνει με την Αγγελική και τον Μιχάλη. Σε δεύτερη φάση με ρωτάνε αν ο Αποστόλης, ο χαρακτήρας που υποδύομαι, θα ξαναγυρίσει στην Ιωάννα. Και φυσικά απαντάω την αλήθεια, δεν έχω ιδέα. Φαντάζομαι τι μπορεί να γίνει αλλά στα σενάρια που έχω στα χέρια μου μέχρι στιγμής δεν έχει αλλάξει κάτι.
Μέχρι πότε θα συνεχίσουμε να βλέπουμε την “Αγγελική”; Τι να περιμένουμε στα επόμενα επεισόδια;
Η σειρά θα φτάσει περίπου μέχρι τα μέσα Ιουνίου, οπότε μέχρι το τέλος δεν ξέρω τι μπορεί να έχει αλλάξει στις σχέσεις των πρωταγωνιστών. Ίσως στα επόμενα επεισόδια να δούμε την οικογένεια του Δημήτρη να του γυρνάει την πλάτη.
Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από το θέατρο;
Το θέατρο – αν μπορούμε να το συγκρίνουμε με την τηλεόραση – είναι ζωντανός οργανισμός. Είναι κάτι που ξεκινά από την αρχή και πάει μέχρι το τέλος. Δεν είναι σαν την τηλεόραση που θα κάνεις την αρχή, μετά το τέλος, τη μέση και μετά πάλι το τέλος και την αρχή. Στο θέατρο κάθε μέρα ξεκινάς κάτι από την αρχή και το φτάνεις μέχρι το τέλος, αυτό μου λείπει περισσότερο.
Πιστεύεις ότι ο κόσμος θα επιστρέψει εύκολα στα θέατρα μετά το άνοιγμά τους;
Δε θεωρώ ότι η στάση του κόσμου απέναντι στο θέατρο θα αλλάξει στην μετά – covid εποχή. Τα θέατρα ήταν από τις λίγες επιχειρήσεις που τηρούσαν ευλαβικά τα μέτρα. Φορούσαν όλοι μάσκες υπήρχαν αποστάσεις τριών θέσεων ανάμεσα στους θεατές. Ο κόσμος δεν είχε λόγο να φοβάται μέσα στο θέατρο και φυσικά δε θα έχει και μετά. Μακάρι να ανοίξουν σύντομα.
Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας ηθοποιός;
Η αβεβαιότητα, το ότι δεν ξέρεις αν θα έχεις δουλειά. Αν το θέσουμε στο πλαίσιο του ότι έχεις δουλειά, το μόνο που πρέπει να καταφέρεις είναι να μπορέσεις να συνεννοηθείς με τον σκηνοθέτη, τον συνάδελφο κτλ προκειμένου να βγει ένα αποτέλεσμα που θα ικανοποιεί τους πάντες.
Όταν βλέπεις τον εαυτό σου στην τηλεόραση πώς αντιδράς;
Αλλάζω κανάλι (γέλια). Στην πρώτη μου δουλειά, μου ήταν λίγο περίεργο. Έπαιρνα λίγο τα μάτια μου από την οθόνη. Μετά όμως κατάλαβα ότι είναι κάτι που πρέπει να κάνω γιατί βλέπεις τα λάθη σου και βελτιώνεσαι.
Ακούγοντας και διαβάζοντας τις καταγγελίες που έχουν έρθει στο φως τους τελευταίους μήνες για τον χώρο του θεάτρου, πως ένιωσες;
Αν μπεις σε μια δραματική σχολή και μείνεις έναν μήνα, έχεις μάθει τα πάντα. Ξέρεις ποιός κάνει τι, ποιός μιλάει άσχημα, ποιός κάνει άλλα πράγματα χειρότερα. Τα έχεις μάθει όλα. Δεν με σόκαρε κάτι απ’ όσα ακούστηκαν. Τα είχα ακούσει. Δεν ήμουν σίγουρος για αυτά αλλά τα είχα ακούσει και τώρα απλά ήρθε η επιβεβαίωση. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι μερικοί συνάδελφοι που λένε ότι έπεσαν από τα σύννεφα. Είμαι σίγουρος ότι κανείς από όσους είναι στον χώρο δεν έπεσε από τα σύννεφα.
Πιστεύεις πως τα πρόσωπα που έχουν καταγγελθεί θα μπορέσουν εύκολα να ξαναενταχθούν στον χώρο;
Ιδανικά θα ήθελα όλα τα θύματα και όλοι οι θύτες να βρεθούν, oι θύτες να ζητήσουν μια ειλικρινή συγγνώμη και αν τα θύματα τη δεχτούν τότε ναι διαφορετικά όχι. Ή αν ενταχθούν ξανά να είναι κάπως αλλιώς…
Εσύ έχεις βιώσει κάποια ακραία συμπεριφορά;
Προσωπικά δεν έχω βρεθεί αντιμέτωπος με ακραίες συμπεριφορές. Έχει υπάρξει σκηνοθέτης που με μείωνε αλλά μέχρι εκεί. Eυτυχώς στην “Αγγελική” και οι τρεις σκηνοθέτες μας είναι εξαιρετικοί και έχουμε μια άριστη συνεργασία.
Τι έχεις να πεις για όσους ρωτούν “γιατί τώρα”;
Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει το “γιατί τώρα”. Γιατί έτσι. Αυτή είναι η απάντηση. Στη σειρά, στην “Αγγελική” αποκαλύπτεται κάποια στιγμή κάτι που είχε συμβεί πριν χρόνια. Η ερώτηση που γίνεται από τους περισσότερους είναι ακριβώς αυτή, “γιατί τώρα, γιατί δεν το είπες τότε”. Η απάντηση είναι “γιατί τώρα βρήκα τη δύναμη να το πω και γιατί τώρα κατάλαβα ότι μπορώ να το πω, γιατί δε φοβάμαι”. Υπάρχουν εκείνοι που κάνουν αυτή την ερώτηση θέλοντας να μάθουν αν υπήρξε κάποια αφορμή που οδήγησε στην αποκάλυψη και εκείνοι που λένε, “τώρα το θυμήθηκες;”, οι δεύτεροι είναι επικίνδυνοι. Αν αυτό συμβεί στα παιδιά τους δε θα ρωτήσουν κάτι αντίστοιχο.
Οι γονείς σου, ακούγοντας όλα αυτά αγχώθηκαν;
Όχι δεν αγχώθηκαν. Μου έκαναν μια συζήτηση για τα όρια που πρέπει να βάζω αλλά δεν αγχώθηκαν. Με ξέρουν και ξέρω και εγώ τον εαυτό μου. Είμαι από τους ανθρώπους που δεν αντιδρούν εύκολα. Αν για παράδειγμα, ένας σκηνοθέτης μου φωνάξει, δε θα αντιδράσω. Αν όμως γίνει κάτι που θα ξεπεράσει τα όριά μου, εκεί θα μιλήσω, όπως έκανα και στην περίπτωση του σκηνοθέτη που με μείωνε. Τώρα αν κάποιος προσπαθούσε να με παρενοχλήσει σωματικά, δεν ξέρω αν θα μπορούσα να αντιδράσω. Υπάρχει και αυτή η παράμετρος. Δεν είναι μόνο το ότι κάποιος δεν μίλησε. Υπάρχει και το ενδεχόμενο να μην μπορεί να αντιδράσει κάποιος. Αν δε βρεθείς σε μια τέτοια κατάσταση καλό είναι να μην κρίνεις τον τρόπο αντίδρασης ενός θύματος.
Μετά την “Αγγελική” ποιο θα ήθελες ιδανικά να είναι το επόμενο βήμα σου;
Θα ήθελα να βρίσκομαι σε μια θεατρική παράσταση και να συνεχίσω την τηλεόραση. Προσωπικά η τηλεόραση είναι κάτι που μου αρέσει πολύ. Τον κινηματογράφο δεν τον αναφέρω γιατί είναι κάτι δύσκολο. Στα μάτια και το μυαλό μου, το να κάνεις μια ταινία είναι κάτι δύσκολο. Είναι κάτι που θα ήθελα πολύ απλά για την ώρα μου φαίνεται δύσκολο.