Ο Χερμάν Μπούργος είναι ο νέος προπονητής του Άρη και το ertnews.gr επιχειρεί να σκιαγραφήσει το προφίλ του 52χρονου τεχνικού με τη βοήθεια δημοσιογράφων από την Αργεντινή και την Ισπανία.
Επιμέλεια κειμένου: Βασίλης Αγριτάκης
Οι «κιτρινόμαυροι» ανακοίνωσαν το μεσημέρι της Δευτέρας (22/2) την συμφωνία τους με τον Αργεντίνο προπονητή. Μάλιστα λίγο αργότερα ολοκλήρωσε την πρώτη του προπόνηση με την ομάδα και ετοιμάζεται για το ντεμπούτο του σήμερα (23/2, 18:00) κόντρα στον Ατρόμητο.
Ο Μπούργος ήταν ένας σπουδαίος τερματοφύλακας που έκανε καριέρα σε Ρίβερ Πλέιτ και Ατλέτικο Μαδρίτης, όντας επίσης 35 φορές διεθνής με την εθνική ομάδα της χώρας του. Αργότερα έγινε προπονητής τερματοφυλάκων και το 2011 μπήκε στο επιτελείο του Ντιέγκο Σιμεόνε στην Κατάνια. Λίγους μήνες μετά πραγματοποιήθηκε η μεγάλη επιστροφή των δύο στην αγαπημένη τους Ατλέτικο.
Εκεί έμεινε έως και το 2020 έχοντας σημειώσει πολύ σημαντικές επιτύχιες. Ένα πρωτάθλημα Ισπανίας, ένα Κύπελλο Ισπανίας, ένα Σούπερ Καπ Ισπανίας, δύο Γιουρόπα Λιγκ και δύο Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ. Παράλληλα, οι «ροχιμπλάνκος» έφτασαν και σε δύο τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ όμως ηττήθηκαν σε αμφότερους από την μισητή Ρεάλ Μαδρίτης. Στη συνέχεια αποφάσισε να γίνει πρώτος προπονητής αναλαμβάνοντας την Νιούελς Ολντ Μπόις τον Μάρτιο του 2021.
Το ertnews.gr επικοινώνησε με δημοσιογράφους από την Ισπανία και την Αργεντινή οι οποίοι μίλησαν αποκλειστικά στον Βασίλη Αγριτάκη, με φόντο το ντεμπούτο του 52χρονου στον πάγκο του Άρη. Ο Χόρχε Γκαρσία της Ισπανικής εφημερίδας «AS» αλλά και ο ρεπόρτερ της Νιούελς, Ραμίρο Φερέιρα, είναι άριστοι γνώστες των θητειών του Μπούργος σε Μαδρίτη και Ροσάριο αντίστοιχα.
«Ο Μπούργος ακόμη κι όταν δούλευε με τον Σιμεόνε είχε τη δική του φωνή, δεν ήταν ένας «yes man» τόνισε αρχικά ο Γκαρσία. «Είναι πιο επιθετικογενής προπονητής αλλά γενικότερα δεν ήταν απλώς ένας βοηθός του «Τσόλο». Ήταν ο άνθρωπος-κλειδί για την περίοδο των επιτυχιών της Ατλέτικο. Για παράδειγμα, αυτός έκανε την ομάδα τόσο αποτελεσματική στα στημένα για πολλά χρόνια. Μάλιστα, πολλοί στη Μαδρίτη λένε ότι η αγωνιστική «πτώση» της ομάδα φέτος οφείλεται, μεταξύ άλλων, και στην απουσία του.
Ήταν πάντα πιο κοντά στους νεότερους παίκτες στα αποδυτήρια. Γενικότερα, αν ο Σιμεόνε είναι η «κορόνα» ενός κέρματος, ο Μπούργος είναι τα «τα γράμματα». Επίσης, μπορούσε πάντα να «φτιάξει» την ατμόσφαιρα των αποδυτηρίων σε δύσκολες συνθήκες».
«Του αρέσει να δίνει έμφαση στις λεπτομέρειες. Σε ότι αφορά αυτό το κομμάτι πρέπει να τονίσω ότι είναι μια εξαιρετική προσθήκη στο επιτελείο του στον Άρη ο Ντάνι Βελάσκεθ. Πρόκειται για έναν εξπέρ σε ότι έχει να κάνει με τις αναλύσεις και τις νέες τεχνολογίες που εφαρμόζονται στο άθλημα».
Σύμφωνα με έναν άλλο ρεπόρτερ με τον οποίο συνομιλήσαμε «Ο λόγος της αποχώρησής του από την Ατλέτικο ήταν το τοξικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί ανάμεσα σε εκείνον και τον Σιμεόνε». Παρόλα αυτά, στο «Wanda Metropolitano» όλοι τον θυμούνται για όσα προσέφερε και οι παίκτες της ομάδας έχουν να λένε τα καλύτερα για αυτόν.
Το κεφάλαιο «Νιούελς Ολντ Μπόις»
Μετά την αποχώρησή του από τη Μαδρίτη, ο Αργεντίνος «αυτονομήθηκε» προπονητικά. Λίγους μήνες αργότερα ανέλαβε την Νιούελς Ολντ Μπόις στην πατρίδα του. Εκεί, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ιδανικά για τον ίδιο με την θητεία του να κρατά μόλις για τρεις μήνες. Ο ρεπόρτερ της ομάδας, Ραμίρο Φερέιρα, μίλησε στο ertnews.gr για όλα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της σύντομης θητείας του.
«Αρχικά, η τακτική του προσέγγιση στη Νιούελς ήταν κακή και αποδείχθηκε λανθασμένη. Αποφάσισε να παίξει υπερβολικά αμυντικά ενώ σε συγκεκριμένες περιπτώσεις χρησιμοποίησε παίκτες σε άλλες θέσεις από τις φυσικές τους. Πήρε μόλις 18 από τους 45 διαθέσιμους βαθμούς, με τους περισσότερους να προέρχονται από ισοπαλίες. Ο ίδιος θεωρούσε ικανοποιητική την συγκομιδή, όμως η διοίκηση δεν συμφωνούσε. Η «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι» ήταν η ήττα από την μεγάλη αντίπαλο (σ.σ. Ροσάριο Σεντράλ) με 3-0.
Προσπάθησε να υιοθετήσει ένα περιέργο σχήμα στον αγωνιστικό χώρο. Για την ακρίβεια έμοιαζε να θέλει να διαχωρίσει τον εαυτό του από τον Σιμεόνε προπονητικά. Δοκίμασε να παίξει με 3-5-2 και 4-5-1, όμως, κανένα από τα δύο συστήματα δεν απέδωσε».
«Σημαντικοί παίκτες της ομάδας ανέφεραν ότι δεν μπόρεσαν να κατάλαβουν τις ιδέες του για το ποδόσφαιρο. Ο Νάτσο Σκόκο, ο οποίος αποτελεί θρύλο του συλλόγου, έμενε συνεχώς στον πάγκο. Το ίδιο ισχύει και για τον Μάξι Ροντρίγκες. Δεν τους χρησιμοποιούσε πολύ διότι, ως μεγαλύτεροι σε ηλικία, δεν είχαν τα τρεξίματα και τις αντοχές που εκείνος ήθελε. Παρόλα αυτά, η ποιότητά τους δεν μπορούσε να αμφισβητηθεί. Αυτές του οι επιλογές «έστρεψαν» γρήγορα τον κόσμο εναντίον του.
Ως προπονητής πιστεύει πολύ στον εαυτό του. Είναι, όμως, και αρκετά εγωιστής. Θεώρησε πως τέσσερις νίκες σε δεκαπέντε ματς είναι μια καλή συγκομιδή, ενώ έδωσε και σε αρκετούς νέους την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν το ντεμπούτο τους. Η διοίκηση είχε εντελώς διαφορετική άποψη. Όλα τα παραπάνω έκαναν την απόλυσή του εύκολη υπόθεση. Φάνηκε πως δεν αντιλήφθηκε εξαρχής ποια ομάδα ανέλαβε και την πίεση που υπάρχει σε ένα κλαμπ όπως η Νιούελς, για αυτό και απέτυχε. Το πρωτάθλημα της Αργεντινής μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα δημοφιλές αλλά είναι πολύ απαιτητικό».
